Terwijl ik in bed lag, begon er een vreemde sensatie over me heen te kruipen. Een brandend verlangen om mezelf te ontlasten, maar niet op de gebruikelijke manier. Ik merkte dat ik hunkerde naar de verboden, de taboe-act van het natmaken van mijn bed. Het was een fantasie die al jaren in mijn achterhoofd op de loer lag, en nu greep kreeg. Niet in staat om weerstand te bieden, liet ik me los, mijn lichaam bezweek onder de oerdrang. De warme vloeistof stroomde over me heen, sopte door mijn kleren en in de lakens. De sensatie van de handeling was overweldigend, een mix van schaamte en genot die ik nog nooit eerder had meegemaakt. Zoals ik daar lag, was de geur van urine gevuld in de kamer, een teleurstelling voor mijn ondeugen. Maar ondanks de ontlading was ik op een veel te riskante manier mezelf aan het haasten. Het was mijzelf te veel te veel verzetten, het was mij alleen verboden om me in mijn herinnering te houden dat mijn geest zich zou verzetten. Het zou me in het geheim kunnen weerhouden.
