Ik heb altijd iets met bondage. Toen de vriend van mijn zus langskwam, maakte ik van de gelegenheid gebruik om haar de touwen te laten zien. Ik begon met haar te blinddoeken, zodat ze zich hulpeloos en kwetsbaar voelde. Dan, bond ik haar handen en benen, haar overgeleverd aan mijn genade. Ik plaagde haar, liet mijn handen over haar lichaam glijden, voelde haar sidderen onder mijn aanraking. Ik nam de tijd, genietend van de macht die ik over haar had. Ik kon alles met haar doen wat ik wilde en ze kon niets doen om me tegen te houden. Ik was ruw met haar, haar laten zien hoezeer ik hiervan genoot. Ze kronkelde en kreunde, maar ik liet me niet in de steek. Ik duwde haar grenzen, haar plaatsen nemend dacht ze nooit te kunnen gaan. Door de twee perfect waren we allebei perfect ademloos. Het was een manier om te ademhalen.
