Λαχταρούσα κάποια σοβαρή δράση, και δεν μιλάω για τα συνηθισμένα πράγματα.Χρειάζομαι κάποιον που να μπορεί να το πάρει βαθιά, να αντέξει κάθε μου εκατοστό.Και να σου πω, η μητριά μου δεν είναι απλά ικανή, είναι εντελώς ανυπόμονη.Έριχνε υπονοούμενα για εβδομάδες, ξεκαθαρίζοντας ότι μπαίνει μέσα μου.Και τελικά, όταν ξοδεύτηκα εντελώς, την άφησα να το έχει.Την πήρα ακριβώς εκεί, στον καναπέ, και της έκανα την πιο βαθιά, παθιασμένη πίπα που είχε ποτέ.Ήταν σαν να μην είχε σημασία τίποτα άλλο, χαθήκαμε μόνο οι δυο μας στη στιγμή.Και όταν τελείωσα, δεν μπορούσα παρά να σκέφτομαι ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή.
