Μετά από μια μονότονη μέρα, ο πρωταγωνιστής μας βρίσκει παρηγοριά στην παρέα της γυναίκας του.Την προσοχή του τραβούν οι αισθησιακές καμπύλες της, που πυροδοτούν την επιθυμία εξερεύνησης του κορμιού της.Την χαϊδεύει τρυφερά, ανάβοντας μια φλόγα πάθους μέσα της.Η οικεία συνάντησή τους είναι έντονη και παθιασμένη, μαρτυρία του μακροχρόνιου έρωτά τους.Καθώς εξερευνά το κορμί της, ανταποδίδει με ίση ένταση, μην αφήνοντας μέρος ανέγγιχτο.Η κοινή τους ηδονή κτίζεται, φτάνοντας σε ένα κρεσέντο που αφήνει και τους δύο ξέπνοους.Αυτό δεν είναι απλά ένας έρωτας, ένας εορτασμός της σκηνής, ένας δεσμός του ανθεκτικού δεσμού μεταξύ συζύγου και συζύγου.Η γυναίκα του μια δοκιμασία της δύναμης της αγάπης, της απαγορευμένης κι ερωτικής αγάπης, είναι μια ιστορία ακαταμάχητης κι απαγορευμένης.Αυτή η ιστορία αγάπης, η ακαταμάχιστη, η απεριόριστη, η ιστορία του έρωτα όλων.