In de vroege uren van de dag staat een zwarte man alleen met zijn kloppende lid, verlangend naar bevrijding. Hij besluit zich uit te leven in zelfgenoegzaamheid, zijn handen vakkundig zijn massieve zwarte pik strelend. De verwachting bouwt zich op, en al snel kan hij zich niet meer inhouden. Met een krachtige stoot laat hij een stortvloed aan heet, kleverig zaad los, dat hij over zijn blote borst en buik spettert. Dit is niet zomaar een gewone zaadlozing, maar een testament aan de ruwe, oerkracht van een zwarte pik in volle vaart. Het zicht van zijn zaad, een maagdelijkheid laat hem achter, zijn maagdelijkheid en zijn adem is bevredigd. Dit tafereel is onbevredigd en laat de intensiteit van de zwarte man zien. Het brengt zichzelf voorbij de gepassioneerde en visuele kracht van een man die geniet van de rauwe schoonheid, die geniet van een rauwe zwarte pik die geniet van het plezier van een ruige zwarte lul die geniet van die in de visuele kracht van de actie, die de kracht van een zwarte lul waardeert.
