Stap terug in de tijd naar het Victoriaanse tijdperk, waar een heer van volwassen jaren zijn meest intieme verlangens onthult. Zijn bekentenis? Een gepassioneerde ontmoeting met een doorgewinterde vrouw, haar haren zo wit als sneeuw en haar lichaam versierd met weelderige, ongetemde bos. Deze man van letters is niet verlegen over zijn verlangen naar deze ervaren rijpe dames, uitnodigende boezem en haar oude, verleidelijk wilde onderste regionen. Hij schildert een levendig beeld van hun ontmoeting, zijn woorden druipen van verlangen terwijl hij hun erotische dans vertelt. De smaak van haar, het gevoel van haar, de geur - alles is vastgelegd in zijn levendige verhaal. Dit is meer dan een simpel verhaal; een feest van wellustigheid; een sensuele viering van de rijpheid, de sensatie om de smaak van je anti-maanisme te proeven. Sovincieus, als je op zoek bent naar de smaak van het oude, moet je kijken naar de smaak, elke reis in de wereld, naar een autoritueel verlangen, naar de wereld van de erosie. Het is een reis naar de wereld waar elke keer opnieuw een verlangen naar ons moet liggen, een reis in de autocht, de wereld van verlangens.
