Η Αθηνά, μια πληθωρική βίτσα με λαχτάρα για το εξαιρετικό, βρέθηκε σε μια δελεαστική συνάντηση μέσα από μια τρύπα της δόξας.Η συγκίνηση του αγνώστου την περίμενε καθώς ανυπομονούσε να πάρει ένα κολοσσιαίο καυλί, τα χείλη και η γλώσσα της λαχταρώντας κάθε εκατοστό του.Η προσμονή ήταν συντριπτική καθώς προέβλεπε την έκρηξη ηδονής που την περίμενε.Και όταν επιτέλους ήρθε η στιγμή, ξεπέρασε κάθε προσδοκία.Η αίσθηση ήταν ηλεκτρισμένη καθώς γευόταν κάθε σταγόνα της ζεστής, κρεμώδους απελευθέρωσης, με τη γλώσσα της να χορεύει πάνω από τον παλλόμενο άξονα.Η ένταση της στιγμής άφηνε το κορμί της ξέπνοο, με το κορμί τρεμούλες εκστασιασμένο.Όμως ο Αθηνάς ήταν αχόρταστος.Ο Αθητός.Καθόταν για περισσότερη ευχαρίστηση.Με μια ακόμη φορά, αυτή η αίσθηση τον έκανε να χαζεύει και να χαμογελάσει πιο ά.Με μια σταγόνα πάθους, αυτή η σταγόνα τον έκανε να ρουφήξει για άλλη μια φορά το στόμα της, βρίσκοντας μια βαθιά και στις δύο πλευρές, συναντούσε παθιασμένα πάρτι.
