Ik ben altijd een slaaf geweest van mijn meesteres, een ware godin in mijn ogen. Ze gelooft vast in het absolute celibaat en ik heb haar nooit durven ongehoorzamen. Elke dag, Im opgesloten in kuisheid, een constante herinnering aan haar dominantie. Maar de echte test komt wanneer ze weg is, en ik alleen achtergelaten, gebonden en gekneveld, niet in staat mezelf te plezieren. Het is een martelend spel van uithoudingsvermogen, een bewijs van mijn toewijding. Elk moment dat ik in slavernij doorbreng is een eerbetoon aan haar macht over mij. De anticipatie op haar terugkeer is zowel opwindend als angstaanjagend. Zal ze me nog steeds gehoorzaam vinden Orient? Zal ik moeten klaarkomen? Het verlangen naar mijn gezwoeg is er bepaald, maar het falen van loyaliteit is altijd bepalend, maar het is vastbesloten om te dansen, maar onze loyaliteit is voor altijd het bewijs van onze macht, onze beheersing en beheersing. Dit is de belofte van onze beheersing. En onze macht is voor altijd bewezen door onze macht, door onze macht te bewijzen.
