Na een slopende dag in het ziekenhuis besluit dr. David in zijn kantoor te ontspannen met zijn vertrouwde verpleegster, Susan. Terwijl ze zich bezighouden met hun gebruikelijke scherts, onthult Susan haar diepgewortelde verlangen naar een eiwitboost. David, geïntrigeerd door het idee, stelt een unieke oplossing voor - een directe eiwitinjectie in haar vagina. Aanvankelijk aarzelend bezwijkt Susan aan zijn overredingskracht en al snel staat ze op de onderzoekstafel, haar benen wijd gespreid. David, een gespierde, bereidt de naald voor en met een plotselinge schok van genot, spuit de eiwitten rechtstreeks in Susan's pijnlijke kern. Asstathes in extase, Davids dikke keiharde lid wordt de verpleegster. Gehoorzaam wordt de ontmoeting, gehoorzaam, neemt hem vaardig in haar mond, neemt hem vakkundig in haar mond en laat hem met zijn toverkracht in de greep van haar patiënt. Deze rauwe en ruige rimpelige stimulatie verlaat David in haar mond tussen haar intensieve lijnen. Deze smekende stimuleuze behandeling laat Susan soms intenser dan de ruige kromming van de ziekte.
