In een ziekenhuiskamer ligt een patiënt op bed, zich zwak en leeggezogen. Plots komt een sletterige verpleegster binnen die haar diensten aan de patiënt aanbiedt. Ze is niet zomaar een verpleegster, ze is een ziekenhuisslet die weet hoe ze moet behagen. De patiënt die graag wat actie wil, stemt in met haar aanbod. De verpleegkundige, een doorgewinterde expert op het gebied van gezichtneuken, begint haar magie te bewerken. Ze dwingt haar tong diep in de mond van de patiënt en neemt hem onder controle. De patiënt, aanvankelijk overrompeld, bezwijkt al snel voor haar avances, zijn verzet brokkelt onder haar meedloze aanval. De kamer echoot met de geluiden van hun hartstochtelijke uitwisseling als verpleegster blijft de patiënt domineren met haar gezicht, de patiënt in het keel van de verpleegster kan zich niets anders dan overgeven aan haar vermoeide gezicht, de verpleegkundige kan zich niet onderwerpen aan de vervulling van zijn verlangens door de verpleegde verpleegster. Het bed bevredigt zijn verlangens, maar de vervult het verlangen van de verpleger.
