In een macabere mix van fetisj en hardcore BDSM verslikte een groep toegewijden hun onderdanige, onderwierp haar aan een schrijnende beproeving op een verlaten begraafplaats. De meesteres, een meedogenloze dominatrix, nam de leiding, haar lust voor controle en vernedering ongeëvenaard. Ze verslikte het meisje, haar handen achter zich gebonden, de wrede gag die haar smeekbeden tot zwijgen bracht. De groep, hun perversie voelbaar, keek toe hoe de arme gevangene werd meegesleurd, haar lichaam werd blootgesteld aan de koude nachtelijke lucht. De exhibitionist flitste haar in het openbaar, waarbij ze alleen maar het opwindende verlangen van hun brandstof zag. Deze sessie was triest en geen test voor hun bondiliatie; Diliation was een gewone test; de onderdanigheid van de duistere meisjes, de onderdanige BDSM, hun onderdanigheid, hun onderdrukking, hun ondergeschiktheid, hun lijden, hun lijden en hun verlangens werden gehinderd door de donkere groep meisjes, hun verlangens afleidend van een eerbetoon, hun SM, hun verlangen afleidend tot stimulatie, hun verlangen, hun verlangen naar stimuleerisme, hun verlangen.
