Johnston, een goed bedeelde zwarte knapperd, vindt zichzelf alleen en hunkert naar de aanraking van zijn eigen enorme grote zwarte lul. Zijn vingers verkennen gretig de lengte en omtrek van zijn kolossale lul, elke beweging die golven van genot door zijn lichaam jaagt. Hij is een meester van zelfgenoegzaamheid, zijn hand streelt vakkundig zijn grote zwarte pik met een stevige maar toch sensuele greep. Zijn elke beweging is een bewijs van de kunst van zelfliefde, een solo-uitvoering die niets aan de verbeelding overlaat. Zijn gekreun vult de kamer, een symfonie van plezier als hij zichzelf dichter en dichter bij de rand brengt. Deze man weet hoe groot zijn zwarte pik is om zijn solo te aanbidden, een kapstok die doet alsof het een erotische kont is. Zijn opwinding is niet alleen een vertoning, het is een feest van opwinding, maar het is gewoon een feest van zwarte opwinding. Dit is niet alleen maar een feest van macht, het is allemaal een feest van zwart opwindend verlangen.
