Kiras, een bloedmooie jonge vixen, had zich nooit overgegeven aan de sensatie van een groepsontmoeting. Haar naïviteit en onschuld waren haar grootste troeven, waardoor ze de perfecte kandidaat was voor een wilde, ruige rit. De mannen, die graag haar frisse, strakke omhelzing wilden opeisen, doken om beurten in haar gretige diepten, hun stoten meedogenloos en onverzettelijk. Haar delicate bloemblaadjes werden al snel geteisterd door hun woeste verlangens, waardoor haar roze gapende toevluchtsoord en hunkering naar meer overbleefden. Hun oerinstinct nam het over, dreef hen om elke centimeter van haar glinsterende lichaam te verkennen, hun tongen door haar rondingen te trekken en hun vingers in haar schat te steken. De grillige dansende dansende mannen, bleven doorgaan met hun gepassioneerde lichamen te dansen, hun hartstochtelijke climax te pakken, hun vurige lichamen te likken, hun vlezige clitoris te nemen, hun vleselijke verlangens te bevreten, Kirch kende hun hete, wild en wild te plakken, Kirast wist dat haar reis zo heet en wild was.
