De scène opent met een bloedmooie brunette gebonden en gekneveld in touw bondage. Haar harige borstkas is volledig te zien terwijl ze kronkelt van genot en pijn, anticiperend op de zweepslagen die gaan komen. Een gespierde man komt de kamer binnen, zijn lichaam bedekt met leer en kettingen. Hij begint haar te slaan met een leren zweep, waardoor diepe rode striemen op haar reeds rood geworden huid achterblijven. De intensiteit van de zweepslag neemt toe als de man overschakelt naar een flogger, zijn hand gaat steeds sneller. Het geluid van de zweepjes en flogger is bijna oorverdovend, maar de vrouw wendt zich dan tot haar kutje, gebruikt het meeste teger om haar te rimmen en te eindigen met de meest gevoelige gebieden van haar lichaam. Het is een gepassioneerde scène, maar het is niet de plaats om haar te bevredigen. Het is gepassioneerd en geil om haar te laten rimmen. Het hart van de vrouw is bedekt voor genot, maar het moet niet zo zijn dat het hartstochtelijk bede is voor haar lichaam. Deze scène is niet bedoeld als een hartstochtelijke verwenning, maar als een hartverzakking voor die vrouwen.
